1.
Wielki Mur Chiński
W 2007 roku ogłoszony został jednym z siedmiu cudów świata.
Początek budowy tego największego systemu obronnego świata datuje się na VII
w.p.n.e. Osobne odcinki muru budowały poszczególne państewka feudalne;
połączenie budowli w jeden zespół nastąpiło w czasie panowania pierwszego
cesarza z dynastii Qin. Jest największą budowlą wzniesioną przez człowieka.
Wielki Mur Chiński służył nie tylko jako obrona przed obcymi
plemionami koczowników. Miał też chronić
przed demonami obecnymi na nieurodzajnych terenach. Mur nigdy nie był budowany
w prostej linii, ponieważ wierzono, że demony mogą przemieszczać się właśnie w ten
sposób, nie będąc w stanie przekroczyć zakrzywionych formacji.
W niektórych źródłach uważany jest za najdłuższy cmentarz
na ziemi: zmuszani do pracy przy budowie ludzie (zwłaszcza wieśniacy,
przestępcy czy przeciwnicy władzy), przyłapani na drzemce, mieli być pochowani
żywcem w środku budowli. Ciała zmarłych
z powodu wycieńczenia również zakopywano na miejscu.
Tak więc pierwotnie Mur był symbolem despotycznych rządów i
cierpienia zwykłych ludzi. Zmieniło się to w 1972 roku wraz z wizytą prezydenta
Stanów Zjednoczonych Richarda Nixona. To m.in. właśnie jego zachwyt nad budowlą
oraz słowa ,,Należy stwierdzić, że tak Wielki Mur musiał być wzniesiony przez
wielkich ludzi'', przyczyniły się do gwałtownego wzrostu turystyki.
W 2009 roku w efekcie prowadzonych przez 2 lata pomiarów
(zastosowano do nich m.in. GPS i technologie wykorzystujące podczerwień)
ogłoszono, iż ma 8851,8 km długości. Na tę długość składa się 6259,6 km
rzeczywistego muru, 359,7 km rowów i 2232,5 km naturalnych barier w postaci
rzek i gór.
Źródło: sxc.hu |
Buddyjska świątynia, wybudowana w 377 roku na górze Shaosi,
z rozkazu cesarza Wei. Legenda głosi, iż
kiedy przybył do niej uważany za legendarnego ojca kung-fu Bodhidharma,
postanowił ożywić sennych mnichów ćwiczeniami ruchowymi, których podwaliną były
walki z dzikimi zwierzętami, jakie stoczył podczas swojej samotnej wędrówki po
kraju.
W pobliżu klasztoru działa obecnie ponad 40 szkół, w
których ćwiczy codziennie ponad 12.000 uczniów.
Choć filozofia buddyzmu na pierwszym miejscu stawia
umiłowanie pokoju, mnisi Shaolin godzą to z przemocą fizyczną. ,,Shaolińscy
mnisi twierdzą, że uprawianie przez nich sztuk walki jest formą ćwiczenia
duchowego. (…) Już w średniowieczu mnisi posiadali rozległe ziemie, które w
czasach zamętu wymagały ochrony. Prowadzone w klasztorze ćwiczenia mogły zatem
wynikać z konieczności pilnowania mienia świątyni. Potrzeby praktyczne
znajdowały też usankcjonowanie w wierzeniach religijnych. Jest rzeczą
uderzającą, że buddyzm, a więc religia kładąca nacisk na pokój, przybył do Chin
wyposażony w cały arsenał bóstw wojny. Buddyjska ikonografia ukazuje Buddę w
otoczeniu uzbrojonych po zęby bóstw, które depczą demony. Tego rodzaju bóstwa
strażnicze mogły stanowić religijne usprawiedliwienie dla mnichów stosujących
przemoc – skoro sam Błogosławiony potrzebuje ochrony bogów wojny, to powołana
przez niego wspólnota klasztorna tym bardziej powinna korzystać z usług
mnichów-wojowników. ''- czytamy w artykule ,,SHAOLIN SP. Z O.O., czyli jak klasztor
stał się dochodowym centrum dla turystów'' K.Nadolskiego (Focus, 1/2015).
Zarządzający świątynią od 1999 roku opat Shi Yongxin
wykorzystał komercyjny potencjał świątyni i przekształcił jej nazwę w znaną na
całym świecie markę. Założył m.in. związaną z Shaolinem wytwórnię filmową,
sklep internetowy i markę napojów.
Ze znaczną krytyką w 2014 roku spotkała się inicjatywa
klasztoru - by dodatkowo zwiększyć zasięg oddziaływania i promować się także w
nowych mediach, klasztor ogłosił nabór na stanowiska dyrektora ds. PR i edytora
prowadzącego profile na internetowych portalach społecznościowych. Shaolin
oskarżany jest o nadmierną komercjalizację. Jednak mimo częstego określania
tego miejsca ,,imperium biznesu'', świątynia wciąż pozostaje legendarnym ośrodkiem
buddyzmu i miejscem rozwoju kung-fu.
Źródło: newmantours.com |
3.
Zakazane Miasto
Jeden
z największych kompleksów pałacowych świata. Jest to zbudowany w XV wieku dawny
pałac cesarski dynastii Minq i Quing. Muzeum zwane jest „Zakazanym Miastem”,
gdyż niegdyś wstęp do niego miała wyłącznie najbliższa rodzina cesarza oraz
najważniejsi urzędnicy państwowi i eunuchowie. W nocy, oprócz konkubin i
eunuchów, mogli tu przebywać jedynie strażnicy i najbliżsi męscy krewni
panującego.
Zakazane
Miasto jest wielkości Manhattanu z 980 budynkami, w których znajduje się 9
tysięcy pomieszczeń. Jego centralnym punktem był tron władcy usytuowany
pośrodku pałacu stojącego w centrum kompleksu.
Już
same filary budynków Zakazanego Miasta, o charakterystycznym czerwonym kolorze,
stanowią bardzo istotny element . Do ich wykonania użyto bardzo rzadkiego
gatunku drewna cedrowego.
Miasto budowało 100 tys.
artystów i rzemieślników oraz prawie milion niewykwalifikowanych robotników.
Dzięki
wykorzystaniu specjalistycznych skanerów udało się obliczyć, że do jej budowy
zużyto ponad 300 milionów cegieł. Taka ilość wystarczyłaby, aby opleść
Niebieską Planetę ponad dwa razy.
W
1987 roku wpisano to miejsce na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jest to
bowiem jeden z najlepiej zachowanych kompleksów pałacowych, gdzie jednym z
głównych budulców jest drewno.
Każdego
dnia odwiedza je około 60 tys. turystów.
Źródło: podroze.gazeta.pl |
4.
Ogród Yuyuan
Ogród
pochodzi z 1559 roku, budowa trwała 20 lat. Znajduje się w centrum starego
miasta Shanghaju. Uważany jest za jeden z najbardziej luksusowych i
najpiękniejszych ogrodów w Chinach.
Pod
koniec panowania dynastii Ming (około 1644 roku), ogród został doszczętnie zniszczony.
W 1760 roku pewni arabscy kupcy zakupili Yu Yuan, a następnie zajęli się jego
rekonstrukcją trwającą blisko 20 lat. Ogród ponownie doznał wielkich szkód
podczas trwania Wojny Opiumowej w Chinach (XIX wiek).
Dzisiejszy
wygląd Yu Yuan jest inicjatywą rządu chińskiego, który w 1956 roku rozpoczął
proces renowacji ogrodu. Został on otwarty dla odwiedzających w 1961 roku.
Powierzchnia
ogrodu to blisko 20 tysięcy metrów kwadratowych. Mimo stosunkowo niewielkiego
rozmiaru jak na realia ogrodów państwowych, posiada on wiele atrakcyjnych
miejsc. Ogród możemy podzielić na 6 stref tematycznych: Sansui Hall, Wanhua
Chamber, Dianchun Hall, Huijing Hall, Yuhua Hall oraz Inner Garden.
Usytuowane
w pobliżu miast i głównych rezydencji cesarskich stanowiły swego rodzaju oazy,
gdzie odnajdowano spokój. Podobny cel przyświecał w połowie XVI wieku
gubernatorowi Syczuanu Pan Yunduan, który postanowił w Szanghaju zbudować ogród
dla swojego ojca. Przetrwał on burzliwą historię, zniszczenia i dziś nadal
cieszy zwiedzających swoim pięknem.
Oprócz egzotycznych gatunków drzew i krzewów
znajdują się tu liczne pawilony zbudowane w tradycyjnym chińskim stylu, mosty
nad stawami i potokami czy widokowe pomosty. Całość zaprojektowano z
zachowaniem zasad harmonii i równowagi. Powstał ogród, w którym odzyskać można
harmonię ducha i cieszyć oko pięknem widoków.
Źródło: e-ogrody.pl |
5. Pałac Letni
Inaczej
Yiheyuan. Mieści się na Wzgórzu Długowieczności nad jeziorem Kunming. W tym
malowniczym krajobrazie znajduje się ponad 100 różnych budowli rozmieszczonych
na 290 hektarach. Pierwszy pałac, który został wzniesiony na tym terenie
pochodził jeszcze z okresu dynastii Jin, z XII wieku. Przez całe wieki pełnił
on funkcję podmiejskiej rezydencji cesarskiej.
Chiński
imperator Qianlong podarował Pałac Letni swojej matce w 1752 roku. Qianlong nakazał wybudowanie
Pałacu na wzgórzu znanym jako wzgórze długowieczności, zaraz obok akwenu
wodnego.
Niestety,
pierwotny Pałac Letni nie istnieje. Został spalony przez brytyjskie i
francuskie wojska pod koniec drugiej wojny o opium. Nie mogąc żyć w tym
upokorzeniu, Cesarzowa Cixi nakazała odbudować Pałac, lekceważąc brak środków
finansowych i przerażające warunki życiowe mieszkańców Chin.
Największy
z pałaców, Pałac Dobroczynności i Długowieczności, służył niegdyś jako sala
audiencyjna, a mieszczący się nieopodal pałac Nefrytowych Fal był miejscem
zsyłek i aresztów.
Chińczycy
w rzeczywistości nazywali Pałac Yihe yuan – Ogród Pokoju i Harmonii. Mimo że
rozrzutność Cixi była krytykowana wiele razy, dzięki niej Pałac Letni może być
ciągle podziwiany jako jedyny zachowany imperialny ogród.
Kompleks
ogrodowy zajmuje powierzchnię 280 ha, z czego trzy czwarte zajmuje sztuczne
jezioro Kunming. Nad jego brzegiem roztacza się przepiękny widok na cały
kompleks pałacowy.
Wśród
licznych pawilonów o poetycko brzmiących nazwach ( Dwór Cnoty i Harmonii,
Świątynia Króla Smoków, Świątynia Morza Mądrości, Pawilon Rozproszenia
Obłoków), na szczególną uwagę zasługuje Długa Galeria. Jest to kryta promenada
biegnąca brzegiem jeziora, będąca unikalnym zbiorem chińskiego malarstwa. Można
podziwiać tam malowidła przedstawiające chińskie pejzaże, budowle, przyrodę
oraz sceny z życia dworskiego lub mitologii.
Źródło: globtroter.pl |
Sandra Adamczewska
Źródła:
- ,,Chiny od A do Z. Państwo Środka na każdą kieszeń'' J.Staniszewski,
Ł.Szoszkiewicz
- ,,Szanghaj'', A.Forbes
- Focus, nr 1, 2015
- www.blog.transsyberyjska.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz